De erelijst van René Pijnen (3 september 1946) uit Bergen op Zoom telt een groot aantal Nederlandse en Europese titels op de baan. Daarnaast werd Pijnen in 1968 samen met Joop Zoetemelk, Fedor den Hertog en Jan Krekels in Mexico Olympisch kampioen op de ploegentijdrit.
Een jaar later wordt hij prof bij de Willem II ploeg van Ton Vissers. In 1970 draagt hij tien dagen de leiderstrui in de Ronde van Spanje. Een jaar later draagt hij opnieuw tien dagen de leiderstrui in de Vuelta en weet hij ook drie etappes te winnen. Van 1971 tot en met 1973 komt hij uit voor de Franse BIC-ploeg en van 1974 tot en met 1977 rijdt hij voor TI-Raleigh. Daarna gaat hij als individuele prof rijden voor Gazelle. René Pijnen is de beste baanrenner die Nederland ooit heeft gekend. Hij wist maar liefst 72 zesdaagsen op zijn naam te schrijven. Hij vormt koppels met onder meer Leo Duyndam, Patrick Sercu, Francesco Moser, Günter Haritz en Gert Frank. Verder wint hij drie nationale titels op de baan en kroont hij zich zeven keer tot Europees kampioen op de baan. Zijn eerste Nederlandse titel bij de profs verovert hij in 1969 op het onderdeel 50 kilometer. Daarna werd hij in 1973 nog een keer Nederlands kampioen op dit onderdeel. Dat jaar won hij ook het rood-wit-blauw op het onderdeel achtervolging. In 1987 komt er plots gedwongen een einde aan de imposante carrière van Pijnen als hij te kampen krijgt met een hoofdaderbreuk in zijn buik. Er is een operatie van zes uur nodig om zijn leven te redden. Een jaar later neemt hij met een staande ovatie afscheid bij de Zesdaagse van Rotterdam, die hij in totaal tien keer wist te winnen. (Bron: West-Brabantse Wielerkampioenen)
